اکنون متخصصین و صاحب‌ نظران درمان سوء مصرف مواد بر این باورند که اعتیاد یک اختلال روانی، ژنتیکی ، جسمی و اجتماعی است که بر این اساس تنوعی از درمان‌های دارویی، روانشناختی "مداخلات اجتماعی برای کنترل آن‌ در حال اجرا می‌باشد. در بین موارد مطرح شده، درمان دارویی از جایگاه ویژه‌ای برای کنترل معتادین برخوردار است. در کشور ایران از سال 1380 با برنامه‌ریزی‌های انجا‌م شده درمان نگهدارنده با متادون یکی از درمان‌های اصلی دارویی در کشور به حساب آمده به طوری که در حال حاضر بیش از 1810 مرکز درمان نگهدارنده با متادون که حدوداً هزاران نفر را تحت پوشش قرار می‌دهند در سراسر کشور مشغول فعالیت می‌باشند. و از این لحاظ درمان اعتیاد را به خود اختصاص داده‌اند. اما در رابطه با این شیوۀ درمان ، یک سوال همچنان پابرشود  که درمان طولانی مدت نگهدارنده را تحت چه شرایطی می‌توان به پایان رساند. مؤلف کتاب حاضر به دنبال آنند که با مرور یافته‌های جدید علمی، بدین سوال پاسخ دهند. و نقطۀ خروج مشخصی را برای مداخله تعریف نمایند..

کتاب درمان نگهدارنده با متادون

درمان مصرف‌کنندگان مواد با متادون یکی از موثرترین روش‌های درمان وابستگی به مواد مخدر است. متادون بیش از ۴ دهه در دنیا مورد استفاده قرار گرفته و نتایج رضایت‌بخشی نیز از آن حاصل شده است. در حال حاضر این درمان در بسیاری از مراکز تادیبی کشور، استفاده می‌شود. در این میان توجه به این نکته ضروری به‌نظر می‌رسد که نحوه طراحی و کیفیت اجرای این درمان، تاثیر بسزایی در بهبود عملکرد آن دارد.

بر همین اساس نویسنده در کتاب پایان درمان نگهدارنده با متادون در وابستگان به مواد مخدر تلاش کرده‌اند تا اطلاعات جامعی را درخصوص منطق کنار گذاشتن متادون بعد از مصرف طولانی مدت در درمان وابستگی به مواد مخدر، روش‌های عرضه ایمن و موثر و برنامه چگونگی برخورد با چالش‌های درمانی در موقعیت‌ها و گروه‌های جمعیتی خاص را تدوین کنند.