مصاحبه بالینی ساختار یافته برای اختلال های روانی DSM5 (راهنمای نسخه بالین گر) ابن سینا

درباره این کتاب:

مصاحبه بالينی ساختاريافته برای  DSM5  SCID5، مصاحبه ‌ای نيمه ساختار يافته برای تشخيص‌ های اصلی DSM  كه در گذشته در محور يک داده می ‌شد می ‌باشد. اين ابزار توسط بالينگر يا كارشناس

سلامت روان آموزش‌ ديده كه با معيارهای تشخيصی و طبقه ‌بندی اختلال‌ ها در DSM  آشناست، اجرا شده است . جمعيت مورد مصاحبه بيماران روان ‌پزشكی يا دچار بيماری طبی عمومی  يا افرادی كه خود را به

عنوان بيمار نمی شناسند (مانند جمعيت مورد مطالعه در يک پيمايش جمعيت عمومی يا بستگان افراد بيمار) می ‌باشند. پوشش تشخيصی و زبان استفاده شده در SCID  آن را براي افراد بالای 18 سال مناسب

می ‌كند که در حوزه روانشناسی تخصصی و روان درمانی و روانشناسی سلامت و روانشناسی شخصیت  قرار میگیرد. هر چند با تغيير مختصر در عبارت‌ بندی سؤالات ممكن است بتوان از آن برای نوجوانان نيز

استفاده كرد. يک فرد عادی بايد قادر به درک زبان SCID-5 باشد . ممكن است نتوان با افراد دچار اختلال شناختی شديد، ناآرامی، يا علايم سايكوتيک شديد مصاحبه SCID را انجام داد. اين افراد اغلب، در

ده دقيقه اولهنگام بررسی مرور كلی مشخص می ‌شوند. در چنين مواردی می توان از SCID به عنوان يک چک ليست تشخيصی برای مصاحبه با ديگر منابع مطلع استفاده نمود.

DSM راهنمایی استاندارد شده و مورد قبول تمام کسانی می باشد که با اختلالات روانی سروکار دارند. این راهنما برای تشخیص یکسان ، و داشتن زبان مشترک بین متخصصانی که در حوزه روان انسان کار

می کنند، برپایه مجموعه‌ای از نظر پزشکان . پژوهشگران . فهرست داروهای روان‌پزشکی  بنگاه‌های بیمه ، صنایع داروسازی و در همکاری پیاپی با (ICD) و سازمان بهداشت جهانی تهیه شده‌است.

آخرین نسخه این راهنما ویرایش پنجم آن DSM است که در سال ۲۰۱۳ میلادی منتشر شده‌است.

ارزیابی ها و تست های روانشناسی دو مولفه جداگانه از هم اما مرتبط با یک ارزیابی روانشناختی هستند. روانشناسان از هر دو نوع ابزار برای کمک به تشخیص و درمان استفاده می کنند. تست شامل استفاده

از آزمون های رسمی مانند پرسشنامه یا چک لیست است. این تست ها اغلب به عنوان تست های مرجع شناخته می شوند. به این معنی که آزمایش ها، استاندارد هستند تا افرادی که تست می گیرند،

بدون توجه به اینکه فرد در کجا ندگی می کند یا اینکه چه کسی این ارزیابی را انجام می دهد، به یک روش مشابه مورد ارزیابی قرار بگیرند. برای مثال یک آزمون مرجع از قابلیت خواندن کودک، ممکن است

توانایی کودک را در مقایسه با سایر کودکان در یک هر رده سنی و یا  کلاس  نشان دهد. آزمون های مرجع  توسط محققین تهیه و ارزیابی شده اند و اثبات شده است که برای سنجش یک ویژگی یا اختلال

خاص قابل اجرا هستند.